ஆளற்றவாங்கும் அணில்வாற்புற்களும்

சந்தி வெறித்துக்கிடந்தது.
புசு புசு
அணில்வாற்பூப் புற்கள் மட்டுமே
அசைந்து ஏதோ உயிர்ப்பு
இருப்புச் சொல்லும்;
கூடவே,
கடல்மண்வழி சிறுநண்டிழுத்த பட
முக வரி வெண்முதியவளைத்
தொலைத்து மர வாங்கு.
இலைதுளிர் பூச்சொரி குளிர்
மில்வோக்கி வசந்தத்திலும்
நேற்று,
அற்றுப்போன
முளைக்கப் போட்ட அதன் விதைகள் மறந்த
இன்னொரு புழுமுடித்த பழம்.
முதற்புன்னகைக்கு, முறைத்து,
போக்கில், இழுத்தவாய் இன்னும் கோணி
நீர் வடியச் சிரித்த உயிர்.
காய்ச்சற்குளிகையென,
காலை-மதியம்-மாலைச் சாப்பாட்டு வேலைகளில்
மென்புன்னகை மட்டுமே காவிய
-புது நகர வெருள் தனியனுக்கும்
தன் போன பொற் காலம் மெல் இம்மர
வாங்கமர் வயோதிபரில்லத்திருப்பிற்குமிடை-
ஆழ் மௌனச் சிலமாதப்
பேசாநட்பு,
பொட்டென்று,
அக்கிழவாத்மாவுடன், மெச்சிக்கன்வீதிச்
சமாதியிற் புதைந்து போயே போனது.
தனித்துப்போனவை,
நானும் இந்த நாணல்களுமே.
தவிர்ந்ததெல்லாம்,
கட்டிடத்தொகுதி வதைகளில்,
தாய் தாரம் தளிர்களுடன் வகை வகையாய்,
இரவுசோரப் பகல் பறக்கும் தேனீக்கள்.
உறைஅறைச்சிறை திரும்பி,
தன் நாட்டே முகம் காணாது
சென்றாண்டு செத்துப்போன
ஒரு கறுத்த அம்மம்மாவிற்கும் சேர்த்து,
குமுறி, பின்,
விம்மி வெடித்தான்,
அன்னிய நாடடை அகதியருவன்
நேற்று.

- 97 06 14