நாள்வீராங்கனையின் மரணம்

'05 யூன் 27, திங். 11:05 கிநிநே.

கடந்த பாதையில் கழுத்தெறிந்து தழை
அறுந்த மரம் போல விரிந்து கிடந்தாள்.

நாள்,
ஒன்றில் ஆட்டும் காற்று
இரண்டில் தோல் சுருக்கும்
மூன்றில் மணக்கும் மூக்கு
மிதித்தும் உதைத்தும்
சிதைந்தழியும் சிறகு.

சிதை உச்சி வெயில்.

உறைந்து
ஒடுங்கும் விரல்கட்குள்
நன்னும் எறும்பு கிள்ளக்
கொஞ்ச இரை.

சின்னக் குருவி சில
இன்னும் காத்திருக்குமோ
தின்னும் திசை தேடி?

அடி
விரைந்து
நடப்பேன்
வீட்டுக்கு.


'06 ஜூன், 29 புத. 12:53 கிநிநே.

முடிக்காத நூல்

'05 யூன் 08, புத. 18:21 கிநிநே.

இதுவரை முடித்த நூல்களைப் பற்றிச் சொல்லக் கேட்கிறாய்.
நாவுக்கும் கண்டத்துக்குமிடை சின்னச்சொல்லும் சிக்கிப் புதைகிறேன்.
ஈதரைப் போல் புலனுக்குப் பிடியுணாது, உள்ளவிந்து பெருந்துயர் விரிகிறது.

முடிக்காத நூலொன்று என் முன்னுக்கிருக்கிறது, பார்த்தாயா?

ஒரு கைக்குழந்தைக்கு முன் வந்த நூல்; தவழ்ந்திருக்கிறது கை;
முகம் தடவுண்டிருக்கிறது; தவறிக் கால் விழுந்திருக்கிறது விரிந்து;
முன் மயிர்க்கற்றை முன்னும் பின்னுமாய் விரல் உழன்றிருக்கிறது;
நடந்திருக்கிறது என்னுடன், நகர்வாகனத்தில், நடைவழித்தடத்தில்,
வந்தாரை வரவேற்க வான்விமானக்காண்கூடத்திருக்கை இடுக்குள்.
அந்த ஓரத்திற் பார், ஒரு முனை உள் நசுங்கிப் போயிருக்கிறது முகம்
- மரக்கதவிடுக்கில் என் கைத்தவறு; பின்னும் சொல் பேசாமற் தொடர்ந்து,
நெடுநாளாய் விரல் முடுக்கித் தடவித் தாள் விரித்துத் தட ஒளி காண,
முடிக்காத நூலொன்று என் முன்னுக்கு யோகத்தவமிருக்கக் கண்டாயா?
நிழல் நோகாமல், இதுநாள் முடித்தன எண்ணி எப்படி நான் சொல்வேன்?

இழைத்து முடிக்காத நூலொன்றைச் சுவைத்து முடித்த பின் வா;
எடுத்துப் படித்ததில், இணங்கிப் பிடித்ததைச் சொல்வேன் நான்.

'05 யூன், 09 வியா. 12:05 கிநிநே.

சட்டை செய்தல்

'05 யூன் 03, வெள். 10:34 கிநிநே.

இந்தச்சட்டைதான் என்றல்ல, சட்டை வேண்டுமென்றே கேட்டிருக்கமுடியா "வயது,
ஐந்திலேதான் வாங்கித் தந்தேன்" என்றதைச் சொன்ன அப்பப்பா செத்துப்போனார்;
செத்துப்போனார் வாழ்ந்தபோது சிறுபொய் சொன்னதில்லை.

"உனக்குப் பிடித்த சட்டை" என அவர் சொல்லித் தெரியும். ஆனால்,
எனக்குப் பொருந்திய சட்டையா எனச் சொல்லமுன், பொக்கைவாய்ச்
சிரிப்புங் கழறாமற் செத்துப்போனார். பொருந்தித்தான் இருக்கவேணும்;
பொருந்திக்கொண்டிருந்ததாற்றான் பிடித்திருக்கவேண்டும் புள்ளிச்சட்டை;
செத்துப்போனார் வாழ்க்கையிலே சொன்னதில்லை சிறுபொய்.

தூசுப்பழசாய்ப் போனது காலம்; பூச்சட்டை இனி, பொருந்தா தெனக்கென்று,
புதுச்சட்டை விரும்பி எடுத்துப் போட்டாலும், அப்பப்பா சட்டை அதே சிறப்பு, காண்.
பக்கத்துவீட்டுப் பாலனுக்குப் பைப்பரிசு, "என் அப்பப்பா பேர் சொல்லிப் போடு;
உனக்குப் பிடிக்கும் இச்சட்டை"; பொருந்தாதென்றான்; என் பெருந்தன்மை
புரிய பொய்க் கைத்துப்பாக்கியும் போர்விமானப்பொம்மையும் கொடுத்தேன்.

"எனக்குப் பிடித்த சட்டை இது" என்றான் சுழன்று பறந்து மனை சுட்டுக்கொண்டே.

செத்துப்போனவர்போல சிறுபிள்ளைகளும் சொல்வதில்லை சிறுபொய்.


'05 ஜூன், 07 செவ். 12:56 கிநிநே.

தேடிப்போனவர்

படம்: '05 யூன் 02, வியா. 11:36 கிநிநே.

சந்திக்கப்போனேன்; பாதி திறந்து கதவு;
தட்டப் பதிலில்லை; தள்ளித் திறந்தேன்;
அனைத்துமிருந்தது; அவரில்லை.

மேலே நாட்காட்டி; கை கிறுக்கிச்
செயல் சுட்டிக் குறித்த நாளிரண்டு;
தலை தொங்கித் தூங்கிய தொலைபேசி;
காது பொருத்திக் கேட்பானில், கீதம்
-பெண்சன்னக்குரலிற் புரியாத மொழி;
பாதி முடிந்த நீருடன் கோப்பை,
ஆவியுயிர்க்கும்; காற்றிலாடிக்
கலைந்த நீள்நரைமுடிபோல்,
கத்தைத்தாள், கட்டுரை பரவிக்
கிடந்த மேசையில் மீதிக்குத் தூசி
வெளிக்காற்றுக்குத் தவழும்; தாவும்;
தொடர, வளி வரத் திறந்த ஜன்னல்.
கழுத்து முடிச்சுக்காகும் நூலிரண்டு
தூக்கிச் சுருங்கு வெனீஸ்_படங்கு.
ஆள் அகல, வெளித்த கதிரையை
ஆக்கிரமித்தோர் விரிசட்டை; கறுப்பு.
வாய் திறந்த பை வளைந்து; கரி
முறிந்த பென்சில்_குழாய்; மேசை
கீழ் தரை குப்பை; குண்டூசி; கொழுவி;
துளைத்தறுந்த துண்டுத்தாள்; நாள் பல
தோய்க்காத தொப்பி; இணை சேர்ந்து
பிரி பாம்புக்கம்பி; சிவப்பு; சாம்பல்; கறுப்பு.
"நீயே கல்" என்று நாமமிட்ட நூல் மூன்று.
பாம்புத்தோல் தரைவிரிய, பாவும் கண், என்
கால்; காற்சட்டை; மேற்சட்டை; கையிரண்டு

நின்று இன்னும் பார்த்தேன்; நிமிடம்;
ஆள் இல்லை அப்பொழுதும்; அறைக்குள்,
இன்னும் பாவும் மோனம்; அதன்
பின்னும், மேற் பார்த்தேன்.

கணித்திரை காய்ந்திருந்தது
-"எதேச்சை நடை" என்றிருந்த
பகுப்பாய்வு வேதியல்; முட்டி
மோதத்தான் மூலக்கூறாம்.

அவரைக் கண்டேன்;
அப்படியே திரும்பினேன்.

பாதி திறந்த கதவு,
தட்ட, தள்ளச்
சொல் சத்தங்கெட்டுப்
பார்த்திருக்கட்டும்.

போவார், வருவார்;
வருவார், போவார்.

'05 மே, 02 வியா. 12:57 கிநிநே.